نوربالا| برای دل درد یکی از اسرا به سرباز عراقی گفتیم: «فی قلوبهم مرض»

«در اسارتگاه که بودیم، سرباز عراقی فهمید یواشکی تئاتر بازی می کنیم.

به یکی از بچه ها گفتم وانمود کند دلش درد می کند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار حوزه حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس، طبق روایت هایی که از آزادگان هشت سال جنگ تحمیلی به گوش می خورد، اسارتگاه های رژیم بعث یکی از مخوف ترین اقامتگاه هایی بودند که می توان تصور کرد.

با این حال تعداد زیادی از رزمنده های ایرانی سال ها زندگی خود را درون این اسارتگاه ها و گاهی اوقات ماجراهای جالبی با سربازان دشمن به وجود می آوردند.

داستانی که می خوانید خاطره ای از نادعلی کافی است که هشت سال اسیر رژیم بعث بود و این ماجرا در کتاب موقعیت ننه شرح آن روایت شده است: سال 1362 اسیر شدم و من را به اردوگاه عنبر بردند.

گاهی برای اینکه سرگرم باشیم، شب ها داخل آسایشگاه مخفیانه تئاتر بازی می کردیم.

یک شب حین اجرای تئاتر، یکی از سربازهای عراقی از پشت پنجره ما را دید.

تا آمد قفل در را باز کند، به یکی از بچه ها گفتم: برای اینکه ذهن عراقیه رو بپیچونیم تو خودت رو بزن به دل درد! بلافاصله صحنه نمایش را به هم زدیم.

سرباز عراقی وارد آسایشگاه شد.

با توپ و تشر شروع کرد داد و بیداد راه انداخت.

از حرف هایش متوجه شدیم که می گوید: اجتماع بیشتر از پنج نفر در آسایشگاه ممنوعه، چرا شما یک جا جمع شده اید؟ رضا شروع کرد به خودش پیچید و گفت: و�